เมื่อวานม๊าโทรมา...ถามว่าวันที่ 14 ไปไหนรึป่าวลูก
ลูกก็ตอบไปว่า แหม่ม๊า ผมนะสายเปย์นะม๊า
วันวาเลนไทน์ ต้องไปจ่ายอยู่แล้ว ม๊าตอบเสียงดังกลับมาเลยว่า
”ดีเลย งั้นวันจ่าย เอ็งไปจ่ายให้เต็มที่กับป๊าที่เยาวราชนะ.....ก้าบๆๆ!!!!”
อ้าว ซวยละ 555
สรุปว่าวันวาเลนไทน์ปีนี้ ซี่งก็คือพรุ่งนี้แล้วนะครับ เป็นวันจ่าย
วันจ่าย คือวันที่ไปจ่ายตลาดนี่แหละครับ ไปซื้ออาหาร ผลไม้และเครื่องเส้นไหว้ต่างๆ มาเตรียมไว้สำหรับไหว้สักการะบูชาในวันสิ้นปี หรือที่เรียกว่าวันไหว้ และวันปีใหม่ของจีนที่เรียกกันว่า วันเที่ยว
ความทรงจำตอนเด็กๆของผมจะรู้จักและจำได้อยู่วันเดียว คือวันเที่ยวนี่แหละ 555
เพราะอะไรคงไม่ต้องบรรยายอะไรมาก
เพราะส่วนใหญ่วันจ่าย ป๊าม๊าอาโกวอาม่าก็จะเป็นคนไปจัดการ ส่วนเด็กๆก็ต้องไปเรียนหนังสือกันตามระเบียบ
แต่วันไหว้กับวันเที่ยวเราก็จะได้หยุดเรียนมาเจอพี่ๆน้องๆกัน เรียกว่าลูกเด็กเล็กแดงเต็มบ้านไปหมด
ตรุษจีนทีเงินก็สะพัดสิครับพี่น้อง
ผมนี่ปีนึงจะรวยเละก็วันนี้แหละ ปีๆนึงอั่งเปาไม่ต่ำกว่าสิบ
ซอง บางปีมีถึงยี่สิบเลยก็เคยมี
อั่ง หรืออั๋ง ภาษาจีนแต้จิ๋วแปลว่าสีแดง ส่วนเปา ก็แปลว่าซองหรือกระเป๋า ผมนี่ละชอบจริงๆ ไอ้ซองแดงๆเนี่ยแต่พอทำงานได้
คราวนี้เป็นธรรมเนียมต้องจ่ายบ้างละเริ่มเครียดกันเลยทีเดียว จากที่ได้มา 20 ซอง หลายปีนี้ก็ต้องจ่าย เกือบ 20 ซองเหมือนกัน 555 แต่ผมก็รู้สึกชอบนะ
เพราะเป็นความทรงจำในวัยเด็กที่ดีมาถึงทุกวันนี้ ที่ได้เจอพี่ๆน้องๆ อาเจ๊ก อาโกว อาอึ้ม อาซ่อ อากง อาม่า อาอี๊ อาเตี๋ย เรียกว่าสรรพนามมาครบก็วันนี้นี่แหละครับ
แต่เพิ่งมาอ่านเจอไม่นานนี้ว่า การที่ญาติ มารวมตัวกัน ไหว้บรรพบุรุษ ในตอนเที่ยงๆนั้น
ช่วงเช้าจะมีการไหว้เทพเจ้าหรือที่เรียกว่าไป่เล่าเอี๊ย ก่อน (ตอนเด็กๆตื่นไม่ทัน 555 หรือไม่ ก็มัวแต่ดูการ์ตูน) แต่จะได้มาไหว้ช่วงสายๆ คือไหว้บรรพบุรุษ ที่เรียกว่าไป่แป๋บ้อ
ซึ่งช่วงนี้เองที่จะได้เจอญาติๆมากมายที่มาเจอมาร่วมกันคุยกันเรื่องในอดีต
รำลึกถึงความหลัง และระลึกถึงบรรพบุรุษ เด็กๆก็วิ่งเล่นกันตามระเบียบ สนุกสนาน
พอไหว้เสร็จหมู เห็ดเป็ดไก่ ก็มาร่วมกันเป็นสองวง วงเด็กโต๊ะหนึ่ง วงผู้ใหญ่โต๊ะหนึ่ง
ก่อนกินข้าวก็จะได้ ช่วยกันเอากระดาษเงินกระดาษทองไปเผาไฟ เป็นอีกโมเม้นหนึ่งที่สนุกมาก
ปีหนี่งจะได้เล่นไฟอยู่ไม่กี่หน ส่วนช่วงบ่ายๆ ก็จะเป็นการไหว้ไป่ฮ่อเฮียตี๋ หรือไหว้ผีไร้ญาติ
เหมือนกับการไหว้สัมประเวสี แบบไทยๆ เพื่อให้เจ้าที่เจ้าทางแถวบ้านช่วยคุ้มครอง
และความทรงจำที่ยังไม่เคยเลือนหายอีกอย่างคือ
จะได้ยินป๊าม๊าบอกตั้งแต่เช้าว่า
วันนี้พูดจาให้ดีๆหน่อยนะ เหมือนเป็นภาพจำทำให้เราติดมาเสมอๆ ว่าปีใหม่คิดดี พูดดี ทำดี นะเจ๊ะ
ก็เลยเป็นหลัก ที่ผมยึดถือปฏิบัติมาจนถึงทุกวันนี้นี่ละครับ ^-^
By Pun
