'บิวกิ้นแม่งเล่นโคตรตลก' นี่คือคำพูดที่ผมพูดกับเพื่อนหลังดูภาพยนตร์เรื่อง 'ซองแดงแต่งผี' จบ

        ผมมีโอกาสได้เข้าไปรับชมภาพยนตร์เรื่อง 'ซองแดงแต่งผี' ก่อนอื่นต้องขอบคุณทาง SC Asset ที่มอบตั๋วชมภาพยนตร์ให้ จริงๆ นี่คือบริการให้ลูกบ้านของทาง SC แบบพิเศษ ให้ได้เข้าไปดูหนังกันแบบฟรีๆ ผ่านทางรู้ใจแอปครับ 

        ออกตัวก่อนว่าผมเองไม่ใช่แฟนคลับน้อง 'บิวกิ้นพีพี' แต่ก็มีโอกาสได้ติดตามผลงานของน้องๆ อยู่บ้าง ซึ่งเป็นเครื่องพิสูจน์ฝีมือว่าเด็กสองคนนี้ไม่ได้มีดีแค่หน้าตา แต่ฝีมือการแสดงก็ประจักษ์แก่สายตาของทุกคนไปแล้วจริงๆ

        โปรเจกต์ล่าสุดอย่างภาพยนตร์เรื่อง 'ซองแดงแต่งผี' เป็นภาพยนตร์ที่รีเมคจาก Marry My Dead Body ของไต้หวัน ตัวผมไม่เคยดูเวอร์ชั่นต้นฉบับมาก่อน แต่ตอนหนังมันออกมาแรกๆ ก็รู้จักและเคยเห็นผ่านตามาบ้าง ดังนั้นผมเลยไม่สามารถเทียบได้ว่ากับต้นฉบับแล้ว อะไรดีกว่า หรือเสมอตัวนะ แต่นี่จะเป็นการรีวิวทั่วไปตามประสาคนธรรมดาที่ไม่ใช่แฟนคลับไปดูหนังแล้วกัน

        จุดที่ผมชอบคือนักแสดงไม่ห่วงหล่อ บิวกิ้นทำถึงสุดๆ สำหรับผมในแง่เนื้อเรื่อง ถือว่าเป็นสูตรสำเร็จ คือโอเค เราเดาได้เลยว่าจุดจบของเรื่องมันจะเป็นยังไง แต่หมัดเด็ดของซองแดงแต่งผี มันอยู่ที่เรื่องราวระหว่างทาง เช่น มุขตลก โป๊ะบ๊ะ บางมุขก็ห้าบาท สิบบาท นี่แหละ แต่เพราะทำถึง มันเลยไม่ฝืดเลย เราหัวเราะได้ตลอดเรื่อง จุดซึ้งก็ทำได้ดี มีน้ำตาซึมๆ ตามเลย

        ไม่เพียงแต่มุขตลกที่ทำให้เราสามารถเข้าไปเพลิดเพลินกับตัวหนัง ในขณะเดียวกันมันยังสอดแทรกการตื่นรู้ของสังคมกับกลุ่ม LGBTQ+ อย่างบทบาทของ 'เม่น' ที่รับบทโดย 'บิวกิ้น' ตัวละครที่มีทัศนคติบ่งบอกถึงความเป็น 'ชายแท้' ในสังคม เช่น การสบถด่าตัวละคร 'ตี่ตี๋' ที่รับบทโดย 'พีพี' ว่าไอผีตุ๊ด ไอตุ๊ด ฯลฯ ซึ่งเราจะได้เห็นวิวัฒนาการที่เปลี่ยนไปของตัวละคร จากชายช่างเหยียดไปเป็นชายผู้ปกป้องคน เอ้ย ผีที่ตัวเองรักจนสุดทาง

        หรือแม้กระทั่งบท 'พ่อ' ของตัวละครตี่ตี๋ ตัวแทนของคนรุ่นก่อน ที่อาจจะยังไม่สามารถเปิดใจยอมรับการมีเป็น LQBTQ+ ของลูกชาย ที่อาจจะสะท้อนถึงสังคมยุคปัจจุบันว่าเราควรทำดีต่อกันเข้าไว้ ในวันที่ยังมีลมหายใจอยู่

        หากเปรียบเทียบภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นอาหาร ผมคงนึกถึงอาหารสำเร็จรูปที่ขายดี เพราะแม้เนื้อเรื่องจะมาในสูตรสำเร็จที่เดาทางง่าย แต่วัตถุดิบที่อยู่ในจานกลับเป็นวัตถุดิบชั้นดี ที่ผู้ผลิตพิถีพิถันในการคิดสูตรปรับปรุงรสชาติ ผนวกกับเครื่องเคียงที่เปรียบเสมือนเหล่านักแสดงรับเชิญ อาทิ จตุรงค์ มกจ๊ก, รัศมีแข, กระทิง ขุนณรงค์, พี่เอ็ด 7 วิ ฯลฯ ผู้ถูกรังสรรค์มาอย่างดี ให้เราได้เซอร์ไพรส์ว่า เอ๊ะ!! มันจะมีนักแสดงรับเชิญมาเซอร์ไพรส์อีกกี่คนกันวะ พอตอนสุดท้ายกลับพบว่า เรากินอย่างเอร็ดอร่อยจนหมดชาม นั่นคือนิยามที่ผมให้กับภาพยนตร์เรื่อง 'ซองแดงแต่งผี'นี่คือภาพยนตร์ที่ทำให้ผมนึกถึงหนังฟีลกู๊ดของ GTH ยุคเก่าๆ จริงๆ ครับ 

        ใครไปดูมาแล้วบ้าง มาคุยกันได้นะ