(เบียร์วุ้นแก้วแช่จากร้านอาหารในกทม.ชื่อดัง ขอบคุณรูปจาก google image ครับ)

 

        ผมเชื่อว่าสำหรับนักดื่มในประเทศไทยร้อยทั้งร้อยจะต้องเคยลองชิมเบียร์วุ้น

 

        ไม่ว่าท่านจะเป็นคอเบียร์สายอนุรักษ์นิยมขนาดไหน สำหรับการดื่มเบียร์ในประเทศที่โคตรร้อนอย่างเมืองไทย ผมว่าเบียร์วุ้นนี่ก็ยากที่จะปฏิเสธนะครับ (ต้องออกตัวก่อนว่าผมเองก็ไม่ได้นิยมให้เอาเบียร์ดีๆไปทำวุ้นหรือใส่น้ำแข็ง แต่ว่าเบียร์ลาเกอร์ main stream ถ้าให้ดื่มแบบ “อุ่นๆ” เหงื่อแตกพลั่กๆนี่ก็ไม่ค่อยจะรื่นรมย์สักเท่าไหร่นะครับ)

 

        สาระคงอยู่ที่ว่าความสุขในการดื่มอยู่ที่ใด แล้วการเอาเบียร์ลาเกอร์มาทำให้เย็นเจี๊ยบจนเป็นวุ้นหรือเกือบเป็นวุ้นก็คงไม่เลวสักเท่าไรนักในเมืองร้อนเช่นนี้

 

(Sapporo Draft ในสภาวะเกือบวุ้น จากร้านอาหารญี่ปุ่นในกทม. ใครจะไม่อยากจิบบ้างครับเนี่ย)

 

        สำหรับร้านอาหารในเมืองไทย

 

        ผมพบว่าไม่ใช่แค่ร้านอาหารไทยหรือร้านแนวกึ่งผับที่เอาเบียร์มาทำวุ้นเพื่อเพิ่มจุดขาย ร้านอาหารญี่ปุ่นบางร้านก็ทำเหมือนกันครับ

 

        ในรูปเป็นเบียร์สด Sapporo ที่ออกมาเย็นเจี๊ยบใกล้วุ้นมากๆ

 

        เอาเบียร์ลาเกอร์ที่ค่อนข้าง richness อย่าง Sapporo มาทำให้เย็นจัดก็ทำให้สดชื่นได้ไม่เลวเลย

 

(อาหารเกาหลีหม้อไฟ ภาพจาก google image)

 

        ไม่นานมานี้ ผมไปพบเบียร์ที่พยายามเพิ่มจุดขายในเรื่องความเย็นมาอีกประเภทนึงครับ

 

        เค้าเรียกเครื่องดื่มชนิดนี้ว่า “สเลอปี้เบียร์”

 

        ใช่ครับ สเลอปี้คงทับศัพท์มาจากเครื่องดื่มน้ำหวานปั่นกดเองในเซเว่นนั่นแหละ เจอได้ในร้านอาหารเกาหลีที่เป็นพวกต้มๆหม้อไฟจำพวกต๊อกป๊กกินั่นแหละครับ (ผมมีภาพมาประกอบด้วย สำหรับบางท่านที่อาจจะไม่เคยลอง)

 

        จริงๆร้านอาหารประเภทนี้เริ่มมีเยอะขึ้นและหาทานได้ง่ายขึ้นแทบทุกห้างในบ้านเราแล้ว แต่ไม่ใช่ทุกร้านที่จะมีไอ้เจ้าสเลอปี้เบียร์นี้นะครับ

 

         บังเอิญวันนี้มาเจอของที่ผมไม่เคยลองเข้า ก็ต้องลองสักหน่อยล่ะครับ

 

(สเลอปี้เบียร์ ที่เสริฟในร้านอาหารเกาหลีประเภทหม้อไฟ)

 

        พอสเลอปี้เบียร์ที่สั่งมาเสริฟปุ๊ป แอบผิดหวังเล็กน้อยเพราะว่าฟองครีมมันไม่ตั้งฟูเหนือปากแก้วเหมือนในรูป

 

        แต่ก็ไม่ได้ตำหนิพนักงานไป เพราะก็พอเข้าใจได้ว่ามันคงกดสเลอปี้ให้เหมือนกับรูปถ่ายเพื่อการโฆษณาไม่ง่ายนัก (แน่นอนล่ะ คุณคงไม่สามารถกดสเลอปี้ในเซเว่นให้เหมือนกับในรูปได้ง่ายๆหรอก)

 

        แต่ที่งงในชีวิตเล็กน้อยคือมันเสริฟมาพร้อมกับหลอดด้วยครับ!!!

 

        แถมเป็นหลอดที่ปลายบานออกให้ใช้เป็นช้อนตักได้เหมือนสเลอปี้ชัดๆ ต้องบอกว่านี่คงเป็นครั้งแรกที่ผมดื่มเบียร์กับหลอดเลยล่ะ

 

        แถมน้องพนักงานบอกให้ผมรีบกิน

 

        เพราะว่าฟองมันกำลังจะฟูฟ่องออกมาเรื่อยๆเรื่อยๆ

 

        อะได้ครับ ผมก็ไม่อยากให้โต๊ะผมเปียกด้วยเช่นกัน ผมค้นพบว่าเครื่องดื่มแก้วนี้มันก็ใช้เบียร์สด แล้วกดสเลอปี้ที่ทำมาจากเบียร์บนฝากปากนั่นเอง

 

        ในส่วนฟองเกล็ดน้ำแข็งนั้น เรียกได้ว่ามีรสเฝื่อนๆบวกกับกลิ่นของเบียร์นิดหน่อย ส่วนเบียร์ด้านล่างก็คือเบียร์สดทั่วไปนั่นแหละ (ที่ร้านนี้ใช้เบียร์สิงห์มาทำ)

 

        แต่ที่ขัดใจมากคือหลอดที่เกะกะสุดๆ และจะให้ผมดูดเบียร์จากหลอดก็ต้องเรียนตามตรงว่า ทำให้อรรถรสในการดื่มหายไปหลายขีดอยู่

 

        โดยรวมถือว่าเป็นของแปลกที่ไม่ผ่านนะครับ ไม่ว่าจะเป็นรูปลักษณ์กลิ่นสีสัมผัส ที่จริงในเมนูมีสเลอปี้เบียร์แบบที่ราดน้ำผึ่งบนฟองสเลอปี้ด้วย ไม่แน่ใจว่าถ้าสั่งแบบนี้แล้วเครื่องดื่มผมอาจจะถึงขั้นหายนะก็เป็นได้ (แต่ถ้าใครลองแล้วอร่อยก็ลองคอมเมนทกันมาได้นะครับ)

 

(เบียร์ที่เสริฟในร้านอาหารในประเทศญี่ปุ่น รินมาแบบเป๊ะเวอร์แม้จะเป็นเพียงร้านโอโคโนมิยากิราคาไม่แพง)

 

        จริงๆผมมีเรื่องนึงที่ค่อนข้างจะขัดใจสำหรับร้านที่เสริฟเบียร์ราคาแพง และอาจจะรวมถึงเครื่องดื่มอื่นๆด้วย ว่าในเมื่อคุณขายราคาร้านอาหารแล้วเนี่ย คุณก็ควรจะ train พนักงานให้รินเสริฟได้แบบเป๊ะๆที่มันควรจะเป็นด้วย

 

        ผมว่าการรินเบียร์ให้เป๊ะเป็นเรื่องที่ไม่ง่าย เพราะว่าเบียร์แต่ละประเภทก็มีลักษณะของฟองไม่เหมือนกัน

 

        แต่ผมก็เชื่อว่าน่าจะไม่ยากเกินกว่าที่จะฝึกกันได้

 

        ผมขออนุญาตลงเบียร์ Sapporo Classic เย็นเจี๊ยบที่เสริฟในร้านอาหารในประเทศญี่ปุ่นมาสักรูปนึง ซึ่งฟองเบียร์และอุณหภูมิที่เสริฟแทบจะเรียกได้ว่าเป๊ะซึ่งที่นู่นจะเสริฟเบียร์ในสภาพที่เป๊ะๆกันได้ทุกร้าน

 

        ซึ่งเบียร์สเลอปี้แบบที่ผมสั่งในร้านนี่ก็ไม่ได้ราคาถูกๆนะครับ

 

(อีกมุมกับเบียร์สเลอปี้ที่คงจะไม่ลองอีกละ)

 

        สุดท้ายขอออกตัวอีกครั้งว่าผมไม่ได้ไม่เห็นด้วยอะไรกับการทำเบียร์วุ้น (แต่เบียร์สเลอปี้แบบที่เคยชิมนี่คงต้องขอผ่าน) ซึ่งหลายๆครั้งผมก็ชอบดื่มโดยเฉพาะในอากาศร้อนๆแบบบ้านเรา แต่คงจะไม่เหมาะถ้าจะเอาเบียร์ราคาแพงไปทำถึงแม้อาจจะออกมาอร่อยก็ตาม เพราะผมคิดว่าค่อนข้างจะ “เสียของ”

 

        ไม่นานมานี้เห็นบทความของ wishbeer พูดถึงเรื่องนี้ด้วยพาดหัวว่า “เบียร์วุ้น ตราบาปอันแสนชื่นใจของนักดื่ม” ผมขออนุญาตแปะลิงค์มา ณ ที่นี้เผื่อใครสนใจจะอ่านกัน ต้องบอกว่าเค้าเขียนได้ค่อนข้างดีเลยทีเดียวและก็ได้ความรู้ด้วย คลิกที่นี่

 

         ไม่แน่ใจว่าเพื่อนๆชอบหรือไม่ชอบเบียร์วุ้นอย่างไรก็คอมเมนท์กันมาได้ ขอให้มีความสุขในการดื่มเบียร์กันทุกคนครับ

 

อั้ม ติดดอยคอยดื่ม